Hoge bloeddruk, eigen verantwoordelijkheid en China, een moeilijke mix

Nieuw taakje voor een werkgroep op het Ministerie van Volksgezondheid?

Moet de overheid hoge bloeddruk medicijnen ‘veilig’ stellen?

Medicijnen worden goedkoper geproduceerd in onder andere China. Daardoor kopen we daar nagenoeg alles wat we nodig hebben in dat land en zijn we daar voor een groot deel afhankelijk van geworden. Vorig jaar was er al een probleem doordat de productie van Kaliumlosertan (een belangrijk medicijn tegen hoge bloeddruk) stokte in China.

Bovenstaand quote’tje komt van een comment onder een vorig postje over de waanzin en het politieke gesjor van de ‘buy local’ idiotie.

Wie is er verantwoordelijk voor mijn gezondheid?

Nou kan ik hier op puur economische gronden over gaan discussiëren maar laat ik deze keer maar eens een andere route kiezen. Hoe zit het met eigen verantwoordelijkheid?

Het simpele feit is dat hoge bloeddruk een van de allerbelangrijkste symptomen is van een ongezonde levensstijl en dat 40% van ons een decennia of meer voortijdig zullen omkieperen vanwege hart- en vaatziekten. Vanwege diezelfde ongezonde levenstijl.

Wil je iets doen aan hoge bloeddruk wordt dan vegetariër (zie youtube filmpje hierboven). Stop met roken, drink geen alcohol meer en ga 3x wekelijks sporten. Zorg voor 8 uur slaap per dag, verminder stress op je werk. Zul je zien, al binnen een week begint je bloeddruk te zakken.

Daarmee wordt al een heleboel duidelijk. Ook al zou China de aanvoer van dit medicijn volledig stopzetten, dan nog hebben we geen probleem. Een beter alternatief hebben we al (ik zal mezelf maar even herhalen): Wordt vegetariër. Stop met roken, drink geen alcohol meer en ga 3x wekelijks sporten. Zorg voor 8 uur slaap per dag, verminder stress op je werk.

Maar dat doen we niet:

80% ernstige obesitas bij kinderen veroorzaakt door te veel, te slecht eten en te weinig bewegen

En daarmee wordt in een klap duidelijk wat er echt aan de hand is. Mensen worden niet meer op hun verantwoordelijkheid gewezen maar wijzen in plaats daarvan naar de overheid. En die mentaliteit gaat diep, zie dat gedonder over China. Hoge bloeddruk is opeens niet meer je eigen gezondheid maar iets dat het beste door naamloze ambtenaren in hoge gebouwen achter airconditioned ramen geregeld kan worden.

Wat denk je zelf?

Hieronder nog even een plaatje van een mooi wijf met chocolade over d’r heen, gewoon omdat ik dat leuk vind. Mag helemaal niet van al die PvdA’ers hier, doe ik toch.

Internationale handel: waarom is dat voordelig?

De prijs van protectionisme

Klein (maar extreem) voorbeeldje waarom internationale handel goed is voor de gewone burger maar niet voor de producent: rijst in Japan vs rijst in de VS.

Wat blijkt? Rijst in Japan kost $4.80 per kg. In de VS kost dezelfde rijst $0.71 per kg, een factor 7 verschil.

Het grote verschil is natuurlijk op welke schaal het verbouwen van rijst gebeurd. In de VS planten ze rijst door het zaad uit een vliegtuig te gooien, in Japan wordt plantje voor plantje gepland in een paddy.

De trarieven die Japanners heffen op rijst is ca $3 per kg plus een maximum van 0.77 miljoen ton aan importen. Dat is minder dan 10% van de jaarlijkse consumptie van 8.4 miljoen ton.

Gemiddeld eet een Japanner zo’n 60kg rijst per jaar. Een gezin (man, vrouw, 1 kind) geeft daarmee zo’n $700 per jaar teveel uit aan rijst. Dat geld gaat allemaal naar Japanse boeren die de politiek stevig in hun zak hebben.

Denk daar maar eens aan als je al die linkse kwakerts hoort koewauzen over ‘local food’ en meer van die klets. Want uiteindelijk komt het daar op neer: we moeten allemaal lokaal voedsel gaan eten. En dus meer uitgeven voor ons voedsel -anders had je de macht van de overheid niet nodig- en dus moet iedereen maar een stuk meer gaan betalen omdat anders die lokale boer moet gaan werken voor zijn centen.

Waarom Brexit een gigantisch succes wordt: tarieven schrappen

Jij nog een schepje belastingpoet?

De Britten gebruiken hun verstand:

‘VK schrapt bij ‘no deal-Brexit’ tot 90 procent van importtarieven’

Nederland doet het tegenovergestelde:

Nederland neemt belang in Air France KLM

Protectionisme: Politiek bekt het lekker, economisch is het de doodsteek

De case voor vrijhandel is een van de weinige zaken waarover er bijna unanieme overeenstemming is onder economen maar waar politici juist precies het tegenovergestelde propageren. Terwijl economen zeggen dat alle tarieven en andere belemmeringen zo snel mogelijk moeten worden afgebroken zeggen politici juist het tegenovergestelde: de overheid moet binnenlandse bedrijven ‘beschermen’ tegen buitenlandse concurrentie. Een mooier staaltje corporate greed en politiek opportunisme zul je niet gauw tegen komen. Ik ga het ook niet allemaal uitleggen, hier een quote’tje:

Import tariffs are taxes overwhelmingly paid by final consumers. They reduce consumer choice. In the longer term, they make the whole economy less efficient too, insulating industries from international competition, diverting resources to less productive sectors, and encouraging lobbying for similar protection. The best thing to do is remove them, irrespective of what other countries do, in turn creating a dynamic for firms to instead lobby for a good general business policy environment.

Het simpele feit is dat door tarieven af te schaffen de gewone man een boel extra maandelijks overhoudt. Door het pond een beetje te laten zakken -en dat gaat vanzelf als je een handelstekort hebt- balanceert de economie zich weer. Bedrijven die op wereldmarkt kunnen concurreren zullen groeien, bedrijven die dat niet kunnen zullen krimpen en afsterven. Daarmee wordt de exporteconomie van de Britten dieper en sterker -en kunnen er hogere lonen betaald worden- en wordt het VK een magneet voor alle kenniswerkers in de EU. Iets wat nu trouwens toch al het geval is.

Het economisch onbenul van de vakbonden: Hoogovens

4000 ontslagen!

Fusie in staalland:

Tata Steel en ThyssenKrupp voegen Europese staalactiviteiten samen (…) Het gecombineerde bedrijf zal werk bieden aan ongeveer 48.000 mensen. (…) Als gevolg van de fusie zullen naar verwachting circa vierduizend mensen hun baan verliezen.

En dus?

Het wandelend lijk dan Hoogovens heet

Laten we maar eens een stapje naar achteren maken. Er is forse overcapaciteit in de staalindustrie, zelfs zo veel dat oom Donald Chinees staal wil weren. Dat op zich is een extreem slecht plan, zie filmpje hieronder, en dus moet er iets anders gebeuren: Zorg dat Hoogovens concurrerender wordt dan de concurrentie in Azië en de VS.

Daarmee wordt het duidelijk wat hier aan de hand is. Het gaat niet over 4000 baantjes die verdwijnen maar over 48.000 banen die overblijven. Deze twee bedrijven zijn op dit moment verliesgevend en de 52.000 baantjes staan dus op de tocht. Als er niets gebeurt dan zijn ze alle 52.000 binnen een paar jaar verdwenen en gaan de ovens in IJmuiden uit. Door er 4000 te schrappen kunnen we er 48.000 overhouden.

Hier is een goed advies voor de werknemers van Tata Steel: Schop de vakbonden de straat op.

De Jacht op Subsidies: Dumping door Chinezen?

Briefje schrijven

Wat blijkt? China ‘dumpt’ staal in Europa. En dat is heel gemeen:

Bijna zestig topfunctionarissen uit de Europese staalindustrie willen dat Brussel met snellere en effectievere maatregelen komt om de dumping van Chinees staal op de Europese markt tegen te gaan. (…) In Europa wordt al het een en ander gedaan om de eigen staalbedrijven te beschermen, maar volgens de 58 ondertekenaars van de brief is meer nodig. In bijvoorbeeld de Verenigde Staten wordt veel krachtiger ingegrepen

Tijd voor de EC om in te grijpen! Het moet ‘eerlijker’!

Dumping = flinke korting

De terminologie dit dit soort lieden gebruiken geeft precies aan hoe de vlag er bij staat. ‘Dumping’ klinkt heel erg en oneerlijk. Maar als de Appie Happie bij mij om de hoek de komkommers ‘twee voor de prijs van een’ aanbiedt dan zal niemand het hebben over ‘dumping’ maar juist over een ‘aanbieding’. Bonuskaartje paraat houden!

Het simpele feit is dat de Chinezen minder euro’tjes voor een ton staal willen hebben als de Europese producenten. Dat voordeel gaat naar industrieën die veel staal gebruiken. De auto-industrie bijvoorbeeld. Of de machinebouw. Daarmee wordt duidelijk dat misschien Europese staalproducenten wel in zwaar weer zitten maar andere Europese sectoren juist de wind in de rug krijgen. Als wij goedkoop Chinees staal gebruiken zijn onze producten goedkoper dan bijvoorbeeld de Amerikaanse. En dat levert weer werkgelegenheid op. Dat is geen triviaal voordeel: De helft van onze importen en exporten zijn halffabricaten voor de industrie.

Nog kafkaiaanser wordt het als je nadenkt over wie uiteindelijk de rekening mag betalen. Dat is namelijk de eindgebruiker. Jij en ik dus. Feitelijk zeggen deze lieden dat de EC de Europese burger maar ’n flinke poot moet uitdraaien. Die moet maar eens wat dieper in de buidel tasten zodat politiek goed ingevoerde clubjes als deze staalboeren wat minder hard moeten werken. Dan kunnen al die zielige FNV’ers gewoon wat langer aan de koffie zitten en wat extra vrije daagjes opnemen:

De centrale ondernemingsraad (cor) van Tata Steel Nederland (TSN) heeft de werknemers opgeroepen de actie van vakbond FNV Metaal op donderdag 15 september te steunen.

Protectionisme is altijd gericht tegen de eigen burger

De roep om protectionisme gaat altijd in policor termen als ‘bescherming’, ‘oneerlijke concurrentie’ en ‘importheffingen’. En zo nog een heel riedeltje. Een zeer geslaagde framing van de sector. Jan Publiek krijgt het idee dat zo de Chinese producent hun ‘oneerlijke’ kortingen door de neus geboord worden en dus dat ‘wij’ de Chinezen goedschiks of kwaadschiks de rekening laten betalen.

Niets is minder waar. De gewone man mag het gelag betalen. Hogere prijzen, minder concurrerende industrieën en lagere lonen. De Chinezen maakt het niets uit. Kopen wij het staal niet dan de Mexicanen wel. Of de Russen, Koreanen, Japanners, Australiërs of om het even wie. Een product dat goedkoper is dan de concurrent krijg je altijd wel gesleten.

Dat is ook gelijk de reden dat dit bij de EC aanhangig gemaakt wordt. Bij de nationale regeringen zou je geen poot aan de grond krijgen. In Noord Europa dan, de Club Med wil altijd de eigen burger en de eigen industrie een flinke hak zetten als het maar wat stemmen oplevert. En de EC is niet afrekenbaar. Is niet tot de orde te roepen. Niemand die die lieden om verantwoording kan roepen, laat staan naar huis stemmen. Dat is een ondemocratische moloch die alleen voor grote lobbyclubs werkt. Tegen de Europese burger, voor de multinationals die uitgerangeerde politici zachte baantjes kunnen leveren. Nadat ze de politiek verlaten hebben.