D’r zitten inderdaad consequenties aan het willekeurig beschuldigen van gewone mannen. iets wat deze vrouwen geen hol kan schelen maar die andere vrouwen heel veel gaat kosten.
Vertrouwen
[Rebecca Nicholson, The Guardian]: “Would any woman want to be alone with Robert Foster now?”
Een of andere kandidaat voor het gouverneurschap van Mississippi weigert (een hele dag) alleen te zijn met een vrouwelijke reporter, bang dat ze achteraf heb beschuldigd van seksuele intimidatie. Niet echt gek, het (lokale) krantje waar ze voor werkt zit stevig in het pro-democratische kamp. De opmerking van Foster over dat dit toch wel wat ver ging is letterlijk goud: “Can’t risk it.”
Interessanter wordt het om even de reacties en het framen daaromheen te zien. Neem bijvoorbeeld deze:
https://twitter.com/richterscale/status/1148980313785339906
Oftewel: Foster kan niet met een vrouw alleen zijn omdat hij zichzelf niet vertrouwd. Een leuke verdraaiing: hij wil niet alleen met vrouwen zijn omdat er altijd wel eentje tussen zit die niet te vertrouwen is. Meng dat met de giftige identity politics van de democraten en ieder weldenkend mens zou hetzelfde zeggen. Enz, enz.
Van #MeToo naar #NotYou
Laat ik maar eens een paar stappen naar achteren doen.
Geen zinnig mens kan ontkennen dat de #MeToo beweging heel veel mannen kopschuw heeft gemaakt. En met goede reden. Een vrouw kan tegenwoordig een willekeurige man -baas, collega, voetbalclub van je zoon, reporter- beschuldigen van de meest vreselijke misdragingen en de man kan er niets aan doen. Hoe bewijs je dat iets niet gebeurd is? Hoe bewijs je dat de vrouw in kwestie liegt en er een slaatje uit probeert te slaan als er niemand bij was?
Daarmee wordt er door de hele maatschappij een muur tussen mensen gezet. Vrouwen aan de ene kant, mannen aan de andere kant. En dat gaat geweldige gevolgen hebben. Heel langzaam maar onstuitbaar wordt het vrouwen onmogelijk gemaakt om een carrière meer dan kassajuf of kleuterleidster te hebben. Geen enkele chef, teamleider, projectleider of welke andere man dan ook, incluis gewone collega’s, gaan nog proberen om een vrouw te helpen. Bij elk bedrijf komt er wel een ‘schandaal’ bovendrijven, wordt een man ontslagen en vanaf dat moment is het voor vrouwen onmogelijk om daar nog iets serieus te doen. Een voor een, als vallende dominostenen valt onze samenleving gebouwd op meritocratie in elkaar. Meritocratie ja, maar alleen voor mannen. Vrouwen doen niet mee, die kun je niet vertrouwen.
En dat zeg ik, vader van twee dochters. Mijn eigen dochters die ik dagelijks help met hun huiswerk, die ik regelmatig naar de hockey rij, waarvoor ik iedere keer op ouderavonden kom en die ik zo goed mogelijk probeer op te voeden zodat ze goede burgers in onze samenleving worden. Mijn eigen kinderen zijn kansloos geworden om een carrière te maken. Terug naar het aanrecht, kinderen baren. Mijn dochters waar ik intens veel van hou.
Met dank aan #MeToo. Fuck you #MeToo. Fuck you.
The Logic Free Zone 