Ene Han de Jong, econoom bij de ABN AMRO en blogger bij z24.nl, vindt dat politici niet in het openbaar mogen praten over een eventueel exit van Griekenland uit de Euro.
[Han de Jong, ABN AMRO]: “Op deze manier zetten de autoriteiten bedrijven, particulieren en beleggers aan tot kapitaalvlucht uit Griekenland en misschien ook nog wel uit andere perifere landen, de bekende besmetting.”
Tja. Openlijk praten over een eventueel exit van Griekenland heeft natuurlijk een spectaculaire kapitaalvlucht tot gevolg. Dus dat allemaal glashard ontkennen en op een onbewaakt ogenblik toch devalueren is het beste voor iedereen. Klinkt logisch toch?
Wie denk je nou dat je voor de gek houdt?
Ik heb nog even op mijn eigen website’tje teruggezocht: Mijn eerste postje over een faillissement van de Grieken is van 19 oktober 2010. Zeg maar twee weken nadat ik dit blogje ben begonnen. Daarmee is het centrale punt in Han’s betoog wel omvergebonjourd. Het is helemaal geen verrassing dat de Grieken failliet gaan. Misschien voor mensen zoals Han wel -of neem een gemiddelde minister van Financiën– maar voor de meeste mensen was het al medio 2010 zonneklaar: Dit gaat niet goed komen.
De maakbare samenleving
Het probleem met mensen zoals Han -ik wil niet onvriendelijk worden dus neem het niet te direct- is dat ze nog in een andere tijd leven. Een tijd waarin de elite het volk kon vertellen wat er gebeurde en hoe het volk zich diende te gedragen. Politici kunnen rustig fijn de meest grove leugens vertellen en als dan puntje bij paaltje komt hoeven ze aan niemand verantwoording af te leggen.
In zekere mate is dat nog steeds zo. We hebben met het ESM weer kunnen zien dat die houding nog springlevend is. En niet alleen voor het ESM, ook het Kunduz-akkoord zit zo in elkaar. Een bonte verzameling van cadeau’tjes voor duurzame kunstminners en andere grachtengordeldieren samen met de grootste belastingverhoging in de geschiedenis van Nederland.
Wie betaalt?
De gewone Griek haalt zijn geld van de bank en stalt dat in Duitsland. Daarmee is hij voor zijn spaargeld ongevoelig geworden voor een devaluatie. Dat vinden politici niet leuk want het hele eieren eten van een devaluatie was nou juist om de gewone Griek te laten opdraaien voor het jarenlange mismanagement van de Griekse politieke elite. Nu wordt die rekening via het EFSF -die de Griekse banken moet herkapitaliseren– op de Europese burgers afgeschoven. En dat was nou juist niet de bedoeling: Daarmee wordt wel heel duidelijk dat Europa een miskleun van jewelste is en dat al die mooie verhalen van politici over de Europese eenwording een natte jongensdroom blijken te zijn.
The Logic Free Zone 
Politici en banken zijn tot elkaar veroordeeld omdat geld de hoofdzenuw van de staat is. Zonder geld zijn ze machteloos.
Voor beiden geldt dat ze trots zijn op zaken waar hun eigen prestaties bij nul komma nul liggen en politici niet schromen economische doelstellingen middels wetgeving door te drukken.
Overigens is ‘Europa’ niet de EU. En andersom, ondanks dat arrogante eurofielen gemakshalve dit onderscheid selectief misbruiken voor misleiding van het stemvee.