Cognitieve dissonantie
Het clipje hierboven van grapjurk Clarkson is een mooi voorbeeld van hoe mensen zo’n geweldige plaat voor hun kop hebben en toch denken dat ze ruimdenkende, wereldse burgers zijn die zich niet voor het lapje laten houden. Fenomenaal om dat te zien.
Voorbeeldje? Onze Jeremy is in zo’n slechte conditie en is zo dik dat hij moeite heeft om iets van de grond op te pakken (!). Dat kan hij alleen met luid zuchten en steunen, hijgend en puffend. Zou hij zelf dan niet beseffen dat hij aan het wachten op z’n eerste hartaanval is? Dat hij geen 80 wordt?
Het simpele feit is dat als hij nu vandaag naar het ziekenhuis gaat en een MRI scan laat doen, de cardioloog minimaal 5 plaatsen in z’n kransslagader kan aanwijzen waar hij binnen tien jaar een verstopping gaat krijgen en waar hij dus aan zal overlijden. Die specifieke ader, op dat punt en over 5 of 10 jaar lig jij in je graf omdat er ergens anders wat plaque los is geschoten wat deze ader gaat blokkeren.
Hoe zou dat nou komen, Jeremy? Waar komt al dat overgewicht en die cholesterol in je half verstopte aderen vandaan? Van de broccoli? De wortelen? De appels dan?
De vraag stellen is hem beantwoorden.
Simple life?
Tweede punt is natuurlijk die naïeve idolatie voor het ‘boerenleven’. Dat is trouwens ook al meer dan honderd jaar oud, meestal doorspekt met een flinke schep collectivisme, al dan niet gedwongen. Mensen die zo nodig een ‘simple life’ willen leiden kunnen het beste even een geschiedenisboek oppakken en kijken hoe dat is uitgepakt in de Sovjet Unie, het China van Mao of bij de Rode Khmer van Pol Pot, het allerliefste knuffelbeertje van GroenLinks voormannen als Paul Rosenmöller. Het allersimpelste leven is natuurlijk in je doorzon hut te zitten, dagelijks naar de supermarkt lopen voor je halfje bruin en een rondje om het dorp fietsen als je er op uit wil. Maar goed, dat terzijde.
In Nederland wordt twee-derde van het landoppervlak gebruikt voor landbouw waarvan weer de helft voor het fokken van vee in de vorm van voedergewassen en weidegrond. Een derde dus van alle grond is voor het fokken van varkens, koeien en kippen en daarvan wordt het grootste gedeelte nog geëxporteerd. Wij vernietigen onze natuurlijke omgeving omdat een paar duizend boeren zo nodig een paar honderd euro per hectare moeten verdienen.
Niet dat het veel oplevert: de landbouw is, op de horeca na de slechts betalende sector en niet alleen in Nederland maar wereldwijd. Er is een reden dat al 200 jaar mensen van het platteland naar de grote stad trekken. Niet alleen bij ons maar over de hele wereld. Denk daar maar eens over na. Over de hele wereld, in alle culturen, alle religies en en alle samenlevingen trekken mensen weg van het platte land naar een hard bestaan in overvolle steden. Dat moet toch iets zeggen over hoe ellendig het leven op een boerderij is?
Groene weides?
Kijk je naar dat filmpje van Clarkson dan zie je tot aan de horizon weidegrond met hier en daar een koe. Heel Engeland -en hier is het niet anders- is omgehakt, al het bos is weg en verruilt voor gras dat ecologisch net zo dood is als de parkeerplaats van de IKEA. De biodiversiteit van weidegrond is letterlijk nul-komma-nul: Als er al een verloren weidevogel in zit dan komt elke 6 weken de boer langs met z’n tractor om het gras te maaien. Dat gras is trouwens ‘Engels raaigras’, een specifieke soort die veel opbrengst heeft maar die verder geen enkele ecologische waarde heeft.
Daarmee kom je op de conclusie van dit stukje: wil je iets doen voor de natuur dan moet je op grote schaal de landbouw terug gaan rollen. Niet hier en daar een pluimpje aangeharkt bos -leuk voor de zondagmiddag wandeling- maar uitgestrekte bossen van duizenden hectares waar talloze dieren en planten leven. Koop die boeren uit en verwilder de grond terug tot wat het 200 jaar geleden was.
The Logic Free Zone 